اينكه مركز بت‏پرستی عربستان بود و ديگر اينكه مركز تجارت و بازرگانی‏
بود و سرمايه‏داران عرب در مكه خفته بودند و برده‏داران عرب در مكه بودند
. اينها برده‏ها و كنيزها را خريد و فروش می‏كردند . در نتيجه مركز عيش و
نوش اعيان و اشراف هم همين شهر بود . انواع لهو و لعبها ، شرابخواريها
، نواختنها ، رقاصی‏ها ، به طوری كه می‏رفتند كنيزهای سپيد و زيبا را از
روم از همين شام و سوريه ) می‏خريدند و می‏آمدند در مكه به اصطلاح عشرتكده‏
درست می‏كردند و از اين عشرتكده‏ها استفاده مالی می‏كردند كه يكی از
چيزهايی كه قرآن به خاطر آن سخت به اينها می‏تازد ، همين است، می‏فرمايد:
« و لا تكرهوا فتياتكم علی البغاء ان اردن تحصنا »( 1 ) .
آن بيچاره‏های بدبخت ( كنيزها ) می‏خواستند عفاف خودشان را حفظ كنند ،
ولی اينها به اجبار اين بيچاره‏ها را وادار به زنا می‏كردند و در مقابل ،
پولی می‏گرفتند . خانه های مكه در دو قسمت بود ، در بالا و پائين شهر بود
. بالاها را اعيان و اشراف هميشه صدای تار و تنبور و بزن و بكوب و بنوش‏
بلند بود . پيغمبر اكرم در تمام عمرش هرگز در هيچ مجلسی از اين مجالس‏
دائر مكه شركت نكرد .
در دوران قبل از رسالت ، به صداقت و امانت و عقل و فطانت معروف و
مشهور بود . او را به نام محمد امين می‏خواندند . به صداقت و امانتش‏
اعتماد فراوان داشتند . در بسياری از كارها به عقل او اتكا

پاورقی :
. 1 سوره نور ، آيه . 33