اگر سرزمين مردمی مورد تجاوز واقع شد بايد دفاع بكنند . تا اينجا كسی
بحث ندارد . میگويم اگر جان يا مال و يا سرزمين مردمی مظلوم مورد تجاوز
ظالمی قرار گرفت آيا برای يك شخص سوم شركت در دفاع از مظلوم كار
صحيحی است يا نه ؟ نه تنها صحيح است بلكه بالاتر است از وقتی كه از
خودش دفاع میكند چون اگر انسان از آزادی خودش دفاع بكند از خودش دفاع
كرده اما اگر از آزادی ديگری دفاع بكند آزادی دفاع كرده كه خيلی مقدستر
است . اگر يك نفر مثلا از اورپا بلند شود برود به دفاع از ويتناميها و
با آمريكائيها بجنگد شما او را صد درجه بيشتر تقديس میكنيد از يك
ويتنامی ، و میگوييد ببينيد اين چه مرد بزرگی است ! با اينكه خودش در
خطر نيست ، از مملكت خودش حركت كرده رفته به سرزمين ديگری برای دفاع
از آزادی ديگران ، از جان ديگران ، از مال ديگران و از سرزمين ديگران .
اين صد درجه بالاتر است . چرا ؟ چون آزادی مقدس است . اگر كسی برای
دفاع از علم بجنگد چطور ؟ همين طور است . ( در جايی علم به خطر افتاده ،
انسان به دليل اينكه علم كه يكی از مقدسات بشر است به خطر افتاده برای
نجات علم بجنگد ) . برای نجات صلح بجنگد چطور ؟ همين طور است . توحيد
حقيقتی است كه مال من و شما نيست ، مال بشريت است . اسلام اگر در جايی
توحيد به خطر بيفتد - چون توحيد جزء فطرت انسان است و هيچوقت فكر بشر
او را به ضد توحيد رهبری نمیكند بلكه عامل ديگری دخالت دارد - برای
نجات توحيد دستور اقدام میدهد ، ولی اين معنايش اين نيست كه میخواهد
توحدی را به زور وارد قلب مردم كند بلكه عواملی را كه سبب شده است
توحيد از بين برود از بين میبرد ، عوامل كه از
|