« يرحموا اهل الذنوب و المعصية » ( 1 ) .
اشخاصی كه خدا به آنها توفيق داده كه پاك مانده‏اند بايد به بيماران‏
معصيت ترحم كنند .
گنهكاران لايق ترحم‏اند . يعنی چه ؟ آيا چون لايق ترحم‏اند پس چيزی به‏
آنها نگوييم ؟ يا نه ، اگر مريض لايق ترحم است يعنی فحشش نده و بی‏
تفاوت هم نباش ، معالجه‏اش كن . پيغمبر اكرم روشش روش يك طبيب‏
معالج بود . ولی می‏فرمايد : طبيب هم با طبيب فرق می‏كند . ما طبيب‏
ثابت داريم و طبيب سيار . يك طبيب ، محكمه‏ای باز كرده ، تابلويش را
هم نصب كرده و در مطب خودش نشسته ، هر كس آمد به او مراجعه كرد كه‏
مرا معالجه كن ، به او نسخه می‏دهد ، كسی مراجعه نكرد به او كار ندارد .
ولی يك طبيب ، طبيب سيار است ، قانع نيست به اينكه مريضها به او
مراجعه كنند ، او به مريضها مراجعه می‏كند و می‏رود سراغ مريضها . پيغمبر
می‏رفت سراغ مريضهای اخلاقی و معنوی . در تمام دوران زندگيش كارش اين‏
بود . مسافرت به طائفش برای چه بود ؟ اساسا در مسجدالحرام كه می‏رفت‏
سراغ اين ، سراغ آن ، قرآن می‏خواند ، اين را جلب می‏كرد ، آن را دعوت‏
می‏كرد برای چه بود ؟ در ايام ماههای حرام كه مصونيتی پيدا می‏كرد و قبايل‏
عرب می‏آمدند برای اينكه اعمال حج را به همان ترتيب بت پرستانه خودشان‏
انجام بدهند ، وقتی در عرفات و منا و بالخصوص در عرفات جمع می‏شدند
پيغمبر از فرصت

پاورقی :
. 1 نهج البلاغه فيض الاسلام ، خطبه 140 ، ص . 428