در خواستهای موسی ( ع ) از خدا
قرآن در سوره مباركه طه در مورد موسی بن عمران علی نبينا و آله و عليه السلام مطلب را طرح میكند كه به حسب ظاهر جريان ديگری هست : موسی حركت كرده كه برگردد به مصر ، زنش درد زايمان میگيرد و او به دنبال آتش برای آتشگيرهای میرود كه همسر خودش را در اين سرما گرم بكند ، در وادی مقدس مواجه با وحی الهی میشود ، برای اولين بار وحی به او میرسد و بعد هم مأموريت برای رساندن پيام الهی به فرعون و فرعونيها . موسی رسيده است به مقامی كه نايب نبوت است . پس يك آدم عادی نيست كه چنين سخنی گفته باشد . وقتی كه به او میگويند برو پيام خدا را به فرعون و فرعونيها ابلاغ كن ، احساس میكند بار بسيار سنگين و رسالت فوق العاده مشكلی به دوش او گذاشته شده است . با اين جملهها يك سلسله تقاضاها میكند : « رب اشرح لی صدری ». پروردگارا به من شرح صدر بده . " شرح صدر " خلاصه معنيش اين است : " ظرفيت روحی بسيار وسيع و تحمل فوق العاده زياد " . خدايا بر ظرفيت روحی من بيفزا . و يسرلی امری كار مرا بر من آسان گردان . پس احساس میكند كه كاری است ثقيل و سنگين . « و احلل عقدش من لسانی »گروهی را ( يا گره را ) از زبان من باز كن . بعضی چنين فكر میكنند كه مقصود از