علی عليه السلام

يك نويسنده عربی هست به نام علی الوردی كه اصلا عراقی است ، استاد
دانشگاه بوده و در حدود بيست سال پيش كتابهايی از او منتشر شد كه بعضی‏
از آنها به فارسی هم ترجمه شد . او شيعه است ولی در عين حال تمايلات‏
ماركسيستی دارد . در كتاب خودش ، هم تمايل مذهبی شيعی دارد و هم تمايل‏
ماركسيستی ، و چون در عين حال كمی ت مايل مذهبی دارد مانعی نيست كه در
بعضی از موارد بر ضد ماركسيسم حرف بزند . می‏گويد : انصاف اين است كه‏
علی عليه السلام در زندگی خود اين اصل ماركس را نقض كرد كه يك انسان‏
نمی‏تواند در كاخ و در كوخ يك جور فكر بكند ، خواه ناخواه فكرش عوض‏
می‏شود و آن عقربه فكرش در جهت وضع اجتماعيش تغيير می‏كند . تاريخ علی (
ع ) نشان داد كه مطلب از اين قبيل نيست ، به جهت اينكه ما علی را در
دو وضع طبقاتی اجتماعی مختلف می‏بينيم ، در آن حد نزديك به صفر ، و در
آن نقطه اوج كه از آن بالاتر نيست . يعنی يك روز ما علی را می‏بينيم به‏
صورت يك كارگر ، به صورت يك سرباز ساده فقير ، به صورت يك كسی كه‏
صبح حركت می‏كند از خانه خودش و می‏رود برای مثلا قنات جاری كردن ، درخت‏
كشت كردن ، زراعت كردن و احيانا مزدوری كردن : زحمت كشيدن و مزد گرفتن‏
به صورت يك كارگر . علی را ما در قيافه يك كارگر می‏بينيم ، می‏بينيم‏
يك جور فكر می‏كند . همين علی بعدها كه اسلام توسعه پيدا می‏كند [ و اموال‏
زيادی در اختيار مسلمين قرار