است . عايدات روزانه طلحه از املاكش در عراق هزار دينار بود . در سر
طويله او هزار اسب بسته بود . پس از مردنش يك سی و دوم ثروتش هشتاد
و چهار هزار دينار برآورد شد .
مسعودی نظير همين ثروتها را برای زيد بن ثابت و يعلی بن اميه و بعضی
ديگر مینويسد .
بديهی است كه ثروتهای بدين كلانی از زمين نمیجوشد و از آسمان هم
نمیريزد ، تا در كنار چنين ثروتهايی فقرهای موحشی نباشد چنين ثروتها
فراهم نمیشود . اينست كه علی ( ع ) در خطبه 127 پس از آنكه مردم را از
دنياپرستی تحذير میدهد ، میفرمايد :
" « و قد اصبحتم فی زمن لا يزداد الخير فيه الا ادبارا ، و لا الشر الا
اقبالا و لا الشيطان فی هلاك الناس الا طمعا . فهذا اوان قويت عدته و عمت
مكيدته و امكنت فريسته . اضرب بطرفك حيث شئت من الناس فهل تبصر الا
فقيرا يكابد فقرا او غنيا بدل نعمه الله كفرا او بخيلا اتخذ البخل بحق
الله دفرا او متمردا كان باذنه عن سمع المواعظ و قرا . اين خياركم و
صلحاؤكم و اين احراركم و سمحاؤكم ؟ و اين المتورعون فی مكاسبهم و
المتنزهون فی مذاهبهم ؟ » " .
همانا در زمانی هستيد كه خير دائما واپس میرود ، و شر همی به پيش
میآيد ، و شيطان هر لحظه بيشتر به شما طمع میبندد . اكنون زمانی است كه
تجهيزات شيطان ( وسائل غرور شيطانی ) نيرو گرفته و فريب شيطان در همه
جا گسترده شده و شكارش آماده است . نظر كن ، هر جا میخواهی از زندگی
مردم را تماشا كن ، آيا جز اين است
|