تقوا مصونيت است نه محدوديت

سخن درباره عناصر موعظه‏ای نهج‏البلاغه بود ، از عنصر " تقوا " آغاز
كرديم : ديديم كه از نظر نهج البلاغه ، تقوا نيروئی است روحی ، نيروئی‏
مقدس و متعالی كه منشاء كششها و گريزهائی می‏گردد ، كشش به سوی ارزشهای‏
معنوی و فوق حيوانی ، و گريز از پستيها و آلودگيهای مادی . از نظر نهج‏
البلاغه تقوا حالتی است كه به روح انسان شخصيت و قدرت می‏دهد و آدمی را
مسلط بر خويشتن و مالك " خود " می‏نمايد .

تقوا مصونيت است

در نهج البلاغه بر اين معنی تاكيد شده كه تقوا حفاظ و پناهگاه است نه‏
زنجير و زندان و محدوديت . بسيارند كسانی كه ميان " مصونيت " و "
محدوديت " فرق نمی‏نهند و با نام آزادی و رهائی از قيد و بند به خرابی‏
حصار تقوا فتوا می‏دهند .
قدر مشترك پناهگاه و زندان " مانعيت " است اما پناهگاه مانع خطرها
است ، و زندان مانع بهره برداری