آن يكی در پيش شير دادگر
ذم دنيا كرد بسياری مگر
حيدرش گفتا كه دنيا نيست بد
بد توئی زيرا كه دوری از خرد
هست دنيا بر مثال كشت زار
هم شب و هم روز بايد كشت و كار
زانكه عز و دولت دين سر به سر
جمله از دنيا توان برد ای پسر
تخم امروزينه فردا بر دهد
ورنكارد " ای دريغا " بر دهد
پس نكوتر جای تو دنيای تو است
زانكه دنيا توشه عقبای توست
تو به دنيا در ، مشو مشغول خويش
ليك ، در وی كار عقباگير پيش
چون چنين كردی تو را دنيا نكوست
پس برای اين ، تو دنيا دار دوست
ناصر خسرو علوی كه به حق می‏توان او را حكيم الشعراء خواند و يكی از
نكته سنج ترين و مذهبی ترين شعرای پارسی زبان است ، چكامه‏ای درباره خوبی‏
و بدی جهان دارد كه هم با منطق اسلام منطبق است و هم فوق‏العاده عالی و
زيبا است ، شايسته است در اين جا نقل شود ، اين اشعار در ديوان او هست‏
و در كتاب جامع الحكمتين خويش نيز آنها را آورده است می‏گويد :
جهانا ! چه در خورد و بايسته‏ای
اگر چند با كس نپايسته‏ای