گناه زدائی
از نظر تعليمات اسلامی ، هر گناه اثری تاريك كننده و كدورت آور بر دل آدمی باقی میگذارد و در نتيجه ميل و رغبت به كارهای نيك و خدائی كاهش میگيرد و رغبت به گناهان ديگر افزايش میيابد . متقابلا عبادت و بندگی و در ياد خدا بودن وجدان مذهبی انسان را پرورش میدهد ، ميل و رغبت به كار نيك را افزون میكند و از ميل و رغبت به شر و فساد و گناه میكاهد . يعنی تيرگيهای ناشی از گناهان را زايل میگرداند و ميل به خير و نيكی را جايگزين آن میسازد . در نهج البلاغه خطبهای هست كه درباره نماز زكوه و اداء امانت بحث كرده است . پس از توصيه و تاكيدهائی درباره نماز ، میفرمايد : « و انها لتحت الذنوب حت الورق و تطلقها اطلاق الربق و شبهها رسول الله ( ص ) بالحمه تكون علی باب الرجل فهو يغتسل منها فی اليوم و الليله خمس مرات فما عسی ان يبقی عليه من الدرن ؟ » ( 1 ) . نماز گناهان را مانند برگ درخت میريزد و گردنها را از ريسمان گناه آزاد میسازد ، پيامبر خدا نماز را به چشمه آب گرم كه بر در خانه شخص باشد و روزی پنج نوبت خود را در آن شستشو دهد تشبيه فرمود ، آيا با چنين شستشوها چيزی از آلودگی بر بدن باقی میماند ؟پاورقی : 1 - خطبه . 197