و طهارت و تقوا توام باشد .
حقيقت اينست كه فلسفه زهد زاهد و رهبانيت راهب كاملا مغاير يكديگر
است . اساسا رهبانيت تحريف و انحرافی است كه افراد بشر از روی جهالت‏
يا اغراض سوء در زمينه تعليمات زهد گرايانه انبياء ايجاد كرده‏اند .
اينك با توجه به متون تعليمات اسلامی فلسفه زهد را به مفهومی كه تشريح‏
كرديم توضيح می‏دهيم .

زهد و ايثار

يكی از فلسفه‏های زهد ايثار است . اثره و ايثار هر دو از يك ريشه‏اند .
اثره يعنی خود را و منافع خود را بر ديگران مقدم داشتن ، و به عبارت‏
ديگر همه چيز را به خود اختصاص دادن و ديگران را محروم ساختن . اما
ايثار يعنی ديگران را بر خويش مقدم داشتن و خود را برای آسايش ديگران‏
به رنج افكندن .
زاهد از آن جهت ساده و بی تكلف و در كمال قناعت زندگی می‏كند و بر
خود تنگ می‏گيرد ، تا ديگران را به آسايش برساند ، او آنچه دارد به‏
نيازمندان می‏بخشد زيرا قلب حساس و دل درد آشنای او آنگاه به نعمتهای‏
جهان دست می‏يازد كه انسان نيازمندی نباشد ، او از اينكه نيازمندان را
بخوراند و بپوشاند و به آنان آسايش برساند بيش از آن لذت می‏برد كه خود
بخورد و بپوشد و استراحت كند . او محروميت و گرسنگی و رنج و درد