روحانيت آميخته با دولت نشود ايشان با اينكه روحانيت به طور كلی‏
وابسته به دولت شود آنچنانكه روحانيت اهل تسنن هست به شدت مخالفند
ولو در دوره حكومت اسلامی ، و نيز با اينكه روحانيين بيايند جزء دولت‏
بشوند و پستهای دولتی را رسما اشغال بكنند ، مخالفند اين كارهايی كه‏
بالفعل كميته ها دارند كه در راس كميته ها غالبا روحانيين قرار گرفته‏
اند ، يك امر اضطراری و اجباری است يعنی در شرائطی كه قوای انتظامی از
هم پاشيده شد و تنها قوه و قدرتها در مساجد باقی ماند و افراد مسلمان‏
اسلحه ها را در دست گرفتند ، چون اين افراد جز از روحانيين محل از كس‏
ديگر معمولا اطاعت نمی كردند ، خودبخود بدون اينكه طرحی برايش ريخته شده‏
باشد ، به جای اين مراكز انتظامی و كلانتری . . . و كميته ها به وجود آمد
و از اول هم اين مطلب عنوان شد و هميشه گفته شده امروز هم گفته می‏شود كه‏
وجود كميته ها موقت است و بايد هر چه زودتر و هر چه بهتر باز دستگاههای‏
انتظامی دولتی بيايند مشغول كارشان بشوند و كميته ها هم پستها را تحويل‏
آنها بدهند به هر حال روحانيت نه به طور مجموعه و دستگاه روحانيت بايد
وابسته به دولت بشود و نه افرادی از روحانيين بيايند پستهای دولتی را به‏
جای ديگران اشغال كنند بلكه روحانيت بايد همان پست خودش را كه ارشاد و
هدايت و نظارت و مبارزه با انحرافات حكومتها و دولتهاست ، حفظ بكند
در آينده هم همين پست را بايد حفظ بكند البته اين به معنی تحريم نيست ،
به معنی پيشنهاد است ممكن است يك وقتی ضرورت ايجاب بكند كه يك فرد
[ روحانی ] معينی چون كس ديگری نيست ، [ يك پست دولتی را اشغال كند ]
ديگر نمی گوئيم چون بر روحانيين تحريم شده [ نبايد چنين بشود ] مثلا پست‏
وزارت آموزش و پرورش را