علمی ( نه فلسفی ) نظريه تطور را كه اختصاص به موجودات زنده دارد بيان‏
كرد و بعد عده‏ای از طرفداران فلسفه مادی از قبيل هكسلی ( 1 ) و بخنر آن‏
را سند ماديت و فلسفه مادی قرار دادند . در صفحه 16 همان كتاب می‏گويد :
" عجب‏تر اين است با آنكه دارون واضع اساسی اين مذهب است جميع‏
نتايجی كه می‏بايست بگيرد نگرفته است " .
در مقاله اول شرح بخنر ( ترجمه عربی ) اين جمله را از خود داروين نقل‏
می‏كند :
" مطابق آنچه تاكنون بر من كشف شده تمام موجودات زنده‏ای كه در روی‏
زمين پيدا شده همه از يك اصل منشعب شده‏اند و اولين موجود زنده‏ای كه در
روی زمين پديد آمده است خالق ، روح حيات را در او دميده است " .
در نيمه دوم قرن نوزدهم علاوه بر جريان داروينيسم كه بازار فلسفه مادی‏
را رونق داد ، جريان خاص ديگری نيز پيدا شد كه شكل و قيافه ديگری به‏
ماديت داد و مكتب جديدی به وجود آورد به نام " ماترياليسم ديالكتيك‏
" .
به وجود آورنده اين مكتب دو شخصيت معروف هستند به نام كارل ماركس (
2 ) 1818 - 1883 ) و فردريك انگلس ( 3 ) ( 1820 - 1895 ) كه بيش از هر
چيز دارای افكار انقلابی و احساسات تند اجتماعی بودند .
از مشخصات اين مكتب يكی اين است كه از منطق مخصوص " ديالكتيك "
پيروی می‏كند .
كارل ماركس كه پايه‏گذار اصلی ماترياليسم ديالكتيك به شمار می‏رود ،
برای مدت كوتاهی شاگرد هگل ( 4 ) فيلسوف بزرگ آلمان بوده و منطق‏
ديالكتيك را از او آموخته است .

پاورقی :
. 1 . Haksli
. 2 . Karl Marks
. 3 . Engels
. 4 . Hegel