دادهاند ، سخن در اين است كه مشهود يا " من " قابل انطباق به چنين
كيفيت مغزی نيست زيرا در هر حال يك پديده مادی خواص ضروری ماده را
بايد داشته باشد و اينكه گفته میشود گاهی روان و شعور روانی از ميان
میرود ادعايی بيش نيست بلكه برخی اوقات در حال بيهوشی نيز انسان متوجه
خود میباشد و برخی از اوقات پس از هوشياری چيزی به يادش نمیافتد نه
اينكه خود را مشاهده میكند كه خود را مشاهده نمیكرد و ميان اين دو جمله
فرق بسيار است .
آنچه در اين مقاله به ثبوت رسيد :
. 1 علم و ادراك مطلقا مادی نيست .
. 2 علم بر دو قسم است : حصولی و حضوری .
|