و نه ، 11654 فاحشه در ميان نفوس سيصد هزار نفری آن شهر وجود داشت . .
در قرون پانزدهم دختری كه در 15 سالگی هنوز بشوهر نرفته بود ننگ خانواده‏
بشمار می‏رفت . در سده شانزدهم " سن ننگين " بهفده سالگی رسانده شد ،
تا تحصيلات عالی‏تر را برای دختر ممكن سازد . مردان كه از تمام مزايا و
تسهيلات فحشاء برخوردار بودند فقط در صورتی مجذوب ازدواج می‏شدند كه زن‏
برايشان جهاز معتنابهی بياورد . . . . بنابر آئين ازدواج قرون وسطائی ،
چنين انتظار ميرفت كه در مراحل مختلف دوران زناشوئی ، عشق ميان زن و
مرد نضج گيرد ، چنانكه در شادی و اندوه ، خوشبختی و بدبختی شريك يكديگر
باشند و ظاهرا در بسياری از موارد چنين انتظاری برآورده ميشد . . . با
اينحال زنای محصنه رايج بود . چون بيشتر ازدواجهای طبقات عالی ، اتحادی‏
ديپلماتيك بخاطر منافع سياسی و اقتصادی بود . بسياری از شوهران خود را
بداشتن معشوقه‏ای ذيحق ميدانستند و زن گرچه ممكن بود از اين امر اندوهگين‏
شود ، معمولا ديده بر آن ميبست يا لب نميگشود .
در ميان طبقات متوسط ، برخی از مردان گمان داشتند كه زنا تفريح مشروعی‏
است . " ماكياولی " و دوستانش ظاهرا از داستان‏هائی كه درباره‏
بيوفائيهای خود با يكديگر رد و بدل ميكردند ناراحت نميشدند . وقتی كه در
اين موارد زن با تقليد از شوی خود انتقام ميگرفت شوهر غالبا بر عمل او
چشم ميپوشيد و كلاه غيرت را بالاتر ميكشيد " .
آری اين بود نمونه‏ای از زندگی مردمی كه همواره تعدد زوجات را بر مشرق‏
يك گناه نابخشودنی ميشمارند و احيانا آب و