مسأله ارث
دنيای قديم يا به زن اصلا ارث نميداد و يا ارث ميداد ، اما با او مانند صغير رفتار ميكرد ، يعنی به او استقلال و شخصيت حقوقی نميداد . احيانا در بعضی از قوانين قديم جهان اگر به دختر ارث ميدادند و به فرزندان او ارث نمیدادند ، بر خلاف پسر كه هم خودش ميتوانست ارث ببرد و هم فرزندان او ميتوانستند و ارث مال پدر بزرگ بشوند ، و در بعضی از قوانين ديگر جهان كه به زن مانند مرد ارث ميدادند نه به صورت سهم قطعی و به تعبير قرآن " نصيبا مفروضا " بود ، بلكه به اين صورت بود كه به مورث حق ميدادند كه درباره دختر خود نيز اگر بخواهد وصيت كند . تاريخچه ارث زن طولانی است ، محققين و مطلعين بحثهای فراوانی كرده و نوشتههای زيادی در اختيار گذاشتهاند لزومی نمیبينم به نقل گفتهها و نوشتههای آنها بپردازم ، خلاصهاش همين بود كه ذكر شد .