آن وقت و در آن فاصله و بعد زمانی به سعادتی خواهيم رسيد ؟ عقيده آنها
اين بود كه كشته شدن ما همان و در آغوش سعادت رفتن همان .
اين امر در تربيت اسلامی هم نفوذ كرده است : اهل منبر هميشه نقل
میكنند كه در شب عاشورا يكی از اصحاب حضرت به نام " برير بن خضير "
در حالی كه عدهای ج لوی آن خيمه تنظيف نشسته بودند و انتظار میكشيدند ،
دائم شوخی میكرد . رفيقش به او گفت : امشب كه شب شوخی نيست ! گفت :
دوستان من همه میدانند كه من در عمرم اهل شوخی نبودهام ولی امشب شب
شوخی است ، چون میدانم فردا شهادت ما همان و بهشت رفتن و در آغوش
حورالعين رفتن ما همان .
پس معلوم میشود اين عامل تربيتی واقعا در روح مسلمين اثر داشته و
تاريخ هم نشان میدهد كه اصلا همه مسلمين اين طور فكر میكردند ، تنها منتظر
قيامت نبودند ، فكر میكردند با شهيد شدن بلا فاصله در سعادت میروند ، و
طبعا از آن طرف هم فكر میكردند كه با مردن گرفتار عذاب میشوند . اين را
خود اسلام به آنها تلقين كرده بود و از خارج نبوده است . اينها مال صدر
اول اسلام است ، نمیشود بگوييم مال قرن دوم ، سوم است كه مثلا عرفان و
تصوف و فلسفه و اين حرفها آمده ، تاريخ صدر اول حكايت میكند .
بعلاوه ، خود قرآن هم گفته است . همان آيه راجع به صاحب آل ياسين
میگويد كه تا مرد گفت : " « يا ليت قومی يعلمون 0 بما غفر لی ربی و
جعلنی من المكرمين »" ای كاش قوم من ( همين قومی كه الان در دنيا هستند
) میدانستند من الان چقدر خوش و خرمم . آيهای كه در سوره واقعه بود و ما
در جلسه پيش خوانديم [ میفرمايد ] : " « فلوا اذا بلغت الحلقوم » "
كه گفتيم در قرآن يك منطقی هست كه ما نمیدانيم چگونه است و ماهيت آن
بر ما مكشوف نيست . حال چه ارتباط و تعلقی [ بين نفس ] با حلقوم و
تراقی كه در جای ديگر قرآن است وجود دارد ما نمیدانيم ، ولی میدانيم
آنچه را كه قرآن " نفس " میداند ، میخواهد بگويد تا قبل از اينجا اميد
بازگشت آن هست ولی به اينجا كه رسيد ، ديگر امكان بازگشت نيست : "
« فلولا اذا بلغت الحلقوم0 و انتم حينئذ تنظرون0 و نحن اقرب اليه منكم و
لكن لا تبصرون 0 فلولا ان كنتم غير مدينين 0 ترجعونها ان كنتم صادقين » "
. بلا فاصله میگويد : " « فاما ان كان من المقربين 0 فروح و ريحان و جنة
نعيم 0 و اما ان كان من اصحاب اصحاب اليمين 0 فسلام لك من اصحاب
اليمين 0 و اما ان كان من المكذبين الضالين 0 فنزل من حميم 0 و تصلية
جحيم 0 ان هذا لهو حق اليقين »" . بلا فاصله بعد از مردن ، مقربين يك
وضع
|