پاورقی : 1 - كامل مبرد ، ج 2 ، ص . 116 2 - نهج البلاغه ، خطبه . 60
است . دستها را از بس روی زمينهای خشك و سوزان زمين گذاشتهاند و در
مقابل حق به خاك افتادهاند همچون پاهای شتر سفت شده است . پيراهنهای
كهنه و مندرسی به تن كردهاند اما مردمی مصمم و قاطع .
خوارج به احكام اسلامی و ظواهر اسلام سخت پايبند بودند . دست به آنچه
خود آن را گناه میدانستند نمی زدند . آنها از خود معيارها داشتند و با آن
معيارها خلافی را مرتكب نمی گشتند و از كسی كه دست به گناهی زد بيزار
بودند . زياد بن ابيه يكی از آنان را كشت سپس غلامش را خواست و از
حالات او جويا شد . گفت نه روز برايش غذائی بردم و نه شب برايش فراشی
گستردم . روز را روزه بود و شب را به عبادت میگذرانيد ( 1 ) .
هر گامی كه بر میداشتند از عقيده منشأ میگرفت و در تمام افعال مسلكی
بودند . در راه پيشبرد عقائد خود میكوشيدند .
علی عليه السلام درباره آنان میفرمايد :
« لا تقتلوا الخوارج بعدی فليس من طلب الحق فأخطأه كمن طلب الباطل
فأدركه » ( 2 ) .
" خوارج را از پس من ديگر نكشيد ، زيرا آن كس كه حق را میجويد و خطا
رود همانند آنكس نيست كه باطل را میجويد و آن را میيابد " .
يعنی اينها با اصحاب معاويه تفاوت دارند . اينها حق را
پاورقی : 1 - كامل مبرد ، ج 2 ، ص . 116 2 - نهج البلاغه ، خطبه . 60 |