بدون اطلاع و اجازه پيشوای مسلمين . از اينرو علی ( ع ) دستور داد حله‏ها
را از تن خود بكنند و آنها را در جايگاه مخصوص قرار داد كه تحويل پيغمبر
اكرم ( ص ) داده شود و آن حضرت خودشان درباره آنها تصميم بگيرد .
لشكريان علی ( ع ) از اين عمل ناراحت شدند . همينكه به حضور پيغمبر اكرم‏
( ص ) رسيدند و رسول اكرم ( ص ) احوال آنها را جويا شد از خشونت علی (
ع ) در مورد حله‏ها شكايت كردند . پيغمبر اكرم ( ص ) آنان را مخاطب‏
ساخت و گفت :
« يا ايها الناس لا تشكوا عليا فو الله انه لاخشن فی ذات الله من ان‏
يشكی » ( 1 ) .
" مردم ! از علی شكوه نكنيد كه به خدا سوگند او در راه خدا شديدتر از
اينست كه كسی درباره وی شكايت كند " .
علی در راه خدا از كسی ملاحظه نداشت بلكه اگر به كسی عنايت می‏ورزيد و
از كسی ملاحظه می‏كرد به خاطر خدا بود . قهرا اين حالت دشمن ساز است و
روحهای پرطمع و پر آرزو را رنجيده می‏كند و به درد می‏آورد .
در ميان اصحاب پيغمبر هيچكس مانند علی دوستانی فداكار نداشت ،
همچنانكه هيچكس مانند او دشمنانی اينچنين جسور و خطرناك نداشت . مردی‏
بود كه حتی بعد از مرگ ، جنازه‏اش مورد هجوم دشمنان واقع گشت . او خود
از اين جريان آگاه بود و آن را پيش بينی می‏كرد و لذا وصيت كرد كه قبرش‏
مخفی باشد و جز

پاورقی :
1 - سيره ابن هشام ، ج 4 ، ص . 250