پاورقی : . 1 احزاب / . 72 . 2 لقمان / . 25
آيهای است كه مطلبی را به صورت رمز و سمبليك ذكر كرده است :
« انا عرضنا الامانه علی السموات و الارض و الجبال فابين ان يحملنها و
اشفقن منها و حملها الانسان انه كان ظلوما جهولا »( 1 ) . ما آن امانت را
( ولی قرآن نمیگويد آن امانت چه امانتی است ) بر همه موجودات عرضه
داشتيم ، آسمان ، زمين ، كوهها مخصوصا اشياء خيلی بزرگ را نام برده است
، در واقع يعنی همه چيز همه از پذيرش اين امانت امتناع كردند ، يك
موجود قبول كرد كه اين امانت را تحمل كند و آن انسان بود . بعد میفرمايد
اين انسان ، ظلوم و جهول بود . روی اين آيه خيلی بحث هست . حال اينكه
اين آيه ناظر بر همين مسأله فطرت باشد يا نباشد [ جای بحث است ، ]
همين قدر خواستم اشاره كرده باشم .
آيات ديگری در قرآن است كه به آن صراحت نيست ولی البته بعضی از
مفسرين به اين شكل تفسير كردهاند ، مثل آيهای كه میفرمايد : « و لئن
سئلتهم من خلق السموات و الارض ليقولن الله » ( 2 ) يعنی اگر از اين
مردم ، از اين كافران ، از اين مشركان بپرسيد كه چه كسی آسمان و زمين را
آفريده است میگويند " الله " .
اين آيه را دو جور تفسير میكنند ، بعضی میگويند كه مقصود قرآن اين است
كه اينها اعتقادشان به خالقيت الهی كامل است ، يعنی اينها خدا را خالق
میدانند و بتها را خالق و شريك در خالقيت خدا نمیدانند ، عيب كارشان
اين است كه با اينكه خدا را خالق مطلق میدانند معذلك در عبادت ، غير
خالق را شريك خالق قرار
پاورقی : . 1 احزاب / . 72 . 2 لقمان / . 25 |