سخن ابن عباس
حديث عجيبی از ابن عباس نقل میكند كه من همين حديث را قرينه میگيرم بر اينكه لغت " فطرت " از لغاتی است كه قرآن برای اول بار به كار برده است . ابن عباس كه پسر عموی پيغمبر و مردی قرشی و عالم است او يك عجمی نبوده كه بگوييم از لغت عرب ناآگاه بوده است میگويد من معنی كلمه " فطرت " را كه در قرآن آمده است آن وقتی فهميدم كه با يك اعرابی باديه نشين روبرو شدم كه اين كلمه را در موردی به كار برد . وقتی اين كلمه را در آن مورد به كار برد مفهوم آيه برای من روشن شد . میگويد : ما كنت ادری ما فاطر السموات والارض حتی احتكم الی اعرابيان فی بئر . لغت " فاطر " را كه در قرآن آمده است درست نفهميده بودم تا اينكه دو نفر اعرابی ( 3 ) آمدند كه درباره يك چاه آب با يكديگر اختلاف داشتند . يكی از آنهاپاورقی : . 1 يعنی جبران كننده ، كه مقصود ، خلاق است . . 2 نهايه ابن اثير ، ج / 3 ص . 457 . 3 " اعرابی " يعنی عرب باديه نشين . لغت " اعراب " كه در قرآن آمده است . با آنچه كه ما امروز " اعراب " میگوييم كه جمع عرب میگيريم يكی نيست . جمع عرب ، عرب است . اعراب و اعرابی معمولا به باديه نشينها میگويند .