يك سلسله اخلاقيات دارد كه اين اخلاقيات بر دوره بدويت انسان آن گونه‏
صادق است كه بر اين دوره تمدن صنعتی او .

سخن دكتر هشترودی و نقد آن

اتفاقا مطلبی را كه دو سه شب پيش در روزنامه خواندم ، خيلی جالب بود
و قصد داشتم كه آن را يك وقتی برايتان بخوانم . امروز هم كه بحث ما
همين جور به اين امور گذشت ، اكنون برايتان می‏خوانم . در روزنامه كيهان‏
هشتم تير ماه ( 1 ) مصاحبه‏ای شده بود با آقای پروفسور هشترودی تحت عنوان‏
" گفتگوی خبرنگار ما با آقای هشترودی " و با تيتر " انسان زمينی به‏
صورت موجودی كيهانی در می‏آيد " . او گاهی حرفهای عجيب و غريبی می‏زند .
يك سلسله حرفها در اين زمينه‏ها دارد كه هميشه آنها را تكرار می‏كند كه‏
اهرام مصر را انسانهای روی زمين نساخته‏اند بلكه انسانهای ديگری از كراتی‏
كه در تمدن پيشرفته‏تر بودند آمدند و ساختند و امكان ندارد اين را انسان‏
آن روز ساخته باشد و از اين حرفها ، و اخيرا برای خودش يك " فلسفه‏
اخلاق " ساخته ، يعنی او هم يك نوع امانيزم به اصطلاح از خودش اختراع‏
كرده است . در آن مصاحبه ، آقای هشترودی مقدمه‏ای ذكر كرده و در آن ، علم‏
و تمدن امروز را محكوم كرده است . می‏گويد علم و تمدن چون نتيجه‏اش فعلا
به ضرر بشر است اكنون محكوم است . قسمتهايی از عبارتهای او را برايتان‏
می‏خوانم ، می‏گويد :
هيچ حكمی مطلق نيست . همه احكام ، نسبی است . شايد

پاورقی :
. 1 [ سال 56 ] .