« ا لم تر كيف ضرب الله مثلا كلمة طيبة كشجرش طيبة اصلها ثابت و
فرعها فی السماء توتی اكلها كل حين باذن ربها و يضرب الله الامثال للناس‏
لعلهم يتذكرون ».
ببين چگونه [ خدا ] مثل می‏زند : سخن حق ، سخن پاك ، سخن ريشه دار
مثلش مثل درخت استواری است كه ريشه اش در اعماق زمين فرو رفته ، شاخه‏
هايش سر به آسمانها كشيده است ، هميشه ميوه می‏دهد ، مال يك فصل نيست‏
و " هميشه بهار " است . بعد می‏فرمايد : « و يضرب الله الامثال للناس‏
خدا مثالی ذكر می‏كند و اين مثال برای جامعه انسانيت است : جامعه‏
انسانيت اگر بخواهد خرم باشد ، شاخه و برگ و ميوه و سايه داشته باشد ،
تا ريشه نداشته باشد امكان ندارد .
« و مثل كلمة خبيثة كشجرش خبيثة اجتثت من فوق الارض ما لها من قرار
ولی بسياری از اين حرفهای بی اساس مثلش مثل اين درختهای مصنوعی است كه‏
فقط شكل درخت دارد مفاهيم خيلی روشن است اما پايه ندارد . « يثبت الله‏
الذين آمنوا بالقول الثابت فی الحيوش الدنيا و فی الاخره »[ خدا با ]
قول ثابت ، با سخن محكم و ريشه و مبنادار كه ريشه اش در عمق روح [
انسان است مؤمنين را در دنيا و آخرت پايدار می‏دارد هيچكس ] نمی‏تواند
آنها را از سخن محكمشان برگرداند ، همان طور كه حسين بن علی چنين بود آن‏
حرفی كه روز اول زد با آن حرفی كه ساعت آخر گفت يك حرف بود .
و لا حول و لا قوش الا بالله العلی العظيم .