مقصود آن می‏بود با صيغه مضارع نمی‏آمد كه " « و لا يستثنون »" ، مثلا
بايد گفته می‏شد : " و ما استثنوا " و " ان‏شاالله " نگفتند ، يعنی‏
آن‏وقت عطف به " « اقسموا »" می‏شد نه عطف به " « يصرمنها »" . به‏
عبارت ديگر اگر به معنای " ان شاالله " گفتن می‏بود ، عطف به "
« اقسموا »" بود و بايد ماضی آورده می‏شد ، ولی چون مضارع آورده شده‏
علی‏الظاهر عطف به " « يصرمنها »" است . پس معنای آيه اين است :
قسم خوردند كه صبح بسيار زود ، هنوز كه كسی خبردار نشده ، ميوه‏های باغ را
بچينند و هيچ چيزی هم جدا نكنند .
" « فطاف عليها طائف من ربك »" گذشت بر آن باغ عبوركننده‏ای از
جانب پروردگار تو ، يعنی اين را خدا فرستاده بود ، يك وسيله الهی بود ،
يك تسبيب الهی بود ، يك نوع سبب‏سازی الهی بود . آن عبوركننده الهی (
كه قرآن اسمش را نمی‏برد كه چه بود و از چه نوع بود ) در وقتی آمد كه‏
آنها خواب بودند ، يعنی شب كه اينها خواب بودند كار را يكسره كرد . "
« فاصبحت كالصريم »" اين باغ گرديد ( اصبح به معنی " گرديد " است‏
ولی گرديدن در صبح را می‏گويند " اصبح " ، گرديدن در شام را می‏گويند "
امسی " . اصبح يعنی صبح چنين شد ) اين باغ داخل صبح شد درحالی‏كه درست‏
به شكل يك صريم يعنی يك باغ چيده شده درآمده بود ، كاملا چيده بودند و
چيزی باقی نمانده بود . آنجا هم كلمه " « ليصرمنها »" بود . " صرم "
در آنجا به همان معنای چيدن و قطع كردن ميوه از درخت و از بن خودش است‏
. اينجا هم كلمه " صريم " را آورده است . اگر ما " كالصريم " را به‏
همين معنا بگيريم كه ظاهرش هم همين است معنايش اين است كه آن آفت‏
هرچه بود و هر كه بود در همين حد بود كه از تمام ميوه‏های باغ كه اينها
برای خودشان چطور حدس می‏زدند