امام حسين عليه السلام ، مصداق نفس مطمئنه
عجيب است ، از آياتی كه راجع به مقام انسان در قرآن آمده است ، كه انسان چه حدی دارد . . . ( 1 ) [ امام فرمود ] كه سوره جد ما امام حسين است . اتفاقا هر كسی كه سوره والفجر را بشنود ابتدا توجهش به آيات اول اين سوره جلب میشود . مخصوصا بعد از پنج شش آيه كوتاه اول ، بايد گفت اين سوره سوره فرعون و سوره قوم عاد است ، زيرا میگويد : « الم تر كيف فعل ربك بعاد . ارم ذات العماد . الذی لم يخلق مثلها فی البلاد . و ثمود الذين جابوا الصخر بالواد . و فرعون ذیالاوتاد . الذين طغوا فی البلاد . فاكثروا فيها الفساد . فصب عليهم ربك سوط عذاب ». گفتند چطور سوره جد شماست ؟ فرمود آخرش را نگاه كن . البته سوره به فجر و مقام عبادت و عبادتهای خاصان شروع شده : " « و الفجر . و ليال عشر. و الشفع و الوتر " سخن از سپيدهدم است ، سخن از شبهای دهگانه است ( كه راجع به اينكه كدام شبهای دهگانه است [ بحث است ، ] بالاخره شبهای خاص بندگان خداست ) و سخن از شفع و نماز شفع است ، دو ركعت از يازده ركعت تهجد ، سخن از وتر و نماز وتر است. " « و الليل اذا يسر »" سوگندها به چنين چيزهايی ، يعنی طلوع و ابتدا و آغاز اين سوره به اين آيات است . بعد ،پاورقی : . 1 [ چند ثانيهای از سخنان استاد شهيد روی نوار ضبط نشده است . ]