چهار ماه و ده روز است " « اربعه اشهر و عشرا » " كه نص آيه قرآن‏
است . چون عده وفات چهار ماه و ده روز است ، گاهی اشتباه می‏شود ، بعضی‏
خيال می‏كنند عده طلاق هم در جايی كه سه عادت نيست سه ماه و ده روز است‏
، می‏گويند عده اين زن سه ماه و ده روز است ، خير ، ما سه ماه و ده روز
نداريم ، چهار ماه و ده روز داريم . در عده وفات ، سه ماه داريم در عده‏
بعضی از زنها ، و سه عادت داريم در عده بعضی ديگر از زنها . عده وفات‏
اختصاص ندارد ، همه زنها ، حتی زنی كه يائسه واقعی است يعنی سنش از سن‏
عادت‏شدن و بچه‏آوردن گذشته است بايد عده نگه دارد ، درصورتی كه در طلاق‏
اگر زن به سن يائسگی برسد اصلا عده ندارد .
حال مساله‏ای پيش می‏آيد كه اگر زنی شوهرش مرد و زن حامله بود ، عده زن‏
چقدر است ؟ آيا چهار ماه و ده روز است يا وضع حمل است ؟ به حسب فقه‏
شيعه كه از مسلمات فقه شيعه است و از همان اول حضرت امير عليه‏السلام‏
اين مطلب را توضيح دادند زنی كه حامل باشد و شوهرش بميرد ، عده‏اش "
ابعد الاجلين " است ، يعنی دورترين مدتها ، يعنی از اين چهار ماه و ده‏
روز و مدت حمل ، هر كدام دورتر باشد عده‏اش همان است . اگر زن تازه‏
حامله شده است و شوهرش مرد ، نه ماه بعد می‏خواهد بزايد ، مدتش آن نه‏
ماه است . اگر زن وضع حملش قريب است ، مثلا يك روز ديگر خواهد زاييد
، بايد عده چهار ماه و ده روز را نگه دارد .
اينجا امر تقوا را تكرار می‏فرمايد . تكرار اينها برای اين است از آيه‏
بعد هم استنباط خواهيم كرد كه قرآن می‏خواهد اهميت فوق‏العاده رعايت حدود
خانوادگی را ذكر كند ، چون تقوا خود نگهداری و