اندام هر كسی برای او مثل پوست گردوست ، قشری است كه بر روی حقيقت او
قرار دارد . آدميت انسان به عقل و روح انسان است . اگر كسی از نظر
اندام خيلی هم كامل و رشيد و سالم باشد اما روحی ، عقلی ، فكری در درون‏
نداشته باشد مثل بادامی است كه پوست خوبی دارد ولی وقتی بشكنيد می‏بينيد
پوك است . " « يا اولی الالباب »" ای مغزدارها ، ای انسانهايی كه‏
پوك نيستيد . " ا لذين امنوا " ای عقل‏دارهايی كه ايمان آورده‏ايد .
نگفت ای عقل‏دارها . ما عقل‏دارهايی داريم كه متاسفانه اين يك بال را
دارند ايمان ندارند، و ايمان‏دارهايی داريم كه عقل ندارند. اين خيلی تعبير
عجيبی است : " « يا اولی الالباب الذين امنوا »" ای عقل‏دارهايی كه با
ايمان هم هستيد ، ای صاحبان اين دو مزيت عالی ، ای صاحبان عقل و ايمان .
در بعضی آيات ديگر هست : « و قال الذين اوتوا العلم و الايمان ». اينجا
كلمه عقل و ايمان آمده است .
" « قد انزل الله اليكم ذكرا رسولا يتلوا عليكم »" خدا فرود آورده‏
است به سوی شما ذكری رسولی . اين آيه از آن آياتی است كه در دو كلمه‏اش‏
بايد دقت كرد . خود آيه اينچنين دلالت می‏كند كه ما پيامبر را به سوی شما
فرود آورده‏ايم و خود پيامبر ذكر است . اينجا راجع به دو كلمه‏اش بايد
دقت كرد . يكی اينكه " ما فرود آورده‏ايم " يعنی چه ؟ اگر بگويند قرآن‏
را فرود آورده‏ايم ، درست است ، كه مكرر هم خود قرآن فرموده : " « انا
انزلناه فی ليله القدر »" ( 1 ) ولی پيامبر را فرود آورده‏ايم يعنی چه ؟
جواب اين سوال واضح است . مكرر در آيات ديگر عرض كرده‏ايم ، اغلب‏
خيال می‏كنند فرود آوردن يعنی از يك مكان بالايی ، از يك كره بالا مثلا

پاورقی :
. 1 قدر / . 1