پاسخ قرآن
حال ، قرآن جواب اين مطلب را میدهد ، میفرمايد : " « أفنجعلپاورقی : . 1 يس / . 47
میشود ، يعنی يك تخيل شيطانی است و يك مايه فريبی است كه به عناوين
مختلف در اذهان پيدا میشود . قرآن اين مطلب را در سوره ياسين و در
جاهای ديگر نيز يادآوری فرموده است . از آن جمله اين است كه وقتی دستور
میرسيد كه بر فقرا انفاق كنيد ، عدهای انفاق را محكوم میكردند و میگفتند
به مثل امروز فارسی ما خدا مورچه را ديده كه كمرش را اينقدر باريك كرده
است . خدا اينها را میشناخته كه چه آدمهای بدی هستند و لايق و شايسته
نيستند كه اينها را گرسنه و برهنه نگه داشته است . اگر اينها چنين
لياقتی میداشتند خدا خودش میداد ، چرا ما بدهيم ، مگر از خزانه خدا كم
میآمد كه به اينها بدهد ، چرا ما بدهيم ؟ ( « و إذا قيل لهم أنفقوا مما
رزقكم الله قال الذين كفروا للذين امنوا أنطعم من لو يشاء الله أطعمه إن
أنتم الا فی ضلال مبين ») ( 1 ) . خلاصه اينها ملاكات مادی دنيوی را كافی
برای ملاكات اخروی میگرفتند . بهرهمند بودن هرچه بيشتر از ماديات را
دليل بر اين میگرفتند كه اگر جهان ديگری هم باشد ، اگر معنويتی باشد و
اگر تقربی به خدا باشد ، در آنجا هم باز همين اشخاص پيشتر و جلوتر
خواهند بود . اصلا اينكه خدا اينقدر به ما داده دليل بر اين است كه خدا
ما را بيشتر دوست دارد و ما در نزد او مقربتر هستيم و بنابراين اگر
دنيای ديگری هم باشد مطلب از همين قرار خواهد بود .
پاسخ قرآن حال ، قرآن جواب اين مطلب را میدهد ، میفرمايد : " « أفنجعلپاورقی : . 1 يس / . 47 |