می‏توانيد يكدفعه آنقدر بدهيد كه او را غنی بكنيد . به عبارت ديگر شخصی‏
سيد نيست ولی فقير هست . پولی غير از خمس مثلا زكات وجود دارد . آيا
ما می‏توانيم يكجا به اين شخص مثلا صد هزار تومان بدهيم در صورتی كه خرج‏
سالانه‏اش فقط ده هزار تومان است ، و نود هزار تومان ديگر را برای خودش‏
سرمايه قرار می‏دهد ؟ بله می‏شود داد . به سيد چطور ؟ آيا می‏شود به يك سيد
، يكجا به مقداری خمس داد كه هم خرج سالانه‏اش بگذرد و هم بقيه را برای‏
خود سرمايه قرار دهد ؟ می‏گويند : نه .
اين سختگيری در مورد سادات نيز هست كه آنكه خمس می‏گيرد بايد مثل‏
آنها كه زكات می‏گيرند فقير باشد . سختگيری عليحده‏ای در مورد سادات هست‏
و آن اينكه فقط به اندازه خرج سالش می‏توان به او داد ، نمی‏شود او را با
پول خمس غنی كرد . پس ما به بن بست ديگری گرفتار شديم . تا حالا
می‏گفتيم اگر مردم دنيا خمس بده باشند و خمسها را به سادات بدهيم اينها
ميلياردر می‏شوند . يكدفعه به اين دستور برخورديم كه خمس را به سادات‏
ثروتمند يا قدرتمند ندهيد ، به فقيرشان بدهيد ، آن هم به اندازه خرج‏
سالش . پس اين بودجه خمس اصلا مصرف ندارد . ما چگونه آن را به مصرف‏
برسانيم ؟ بنابراين اينكه گفته‏اند خمس را برای سيد قائل شدن امتياز است‏
، معلوم شد امتياز نيست زيرا می‏گويد خمس را به سيد فقير بدهيد ، به‏
علاوه سختگيری هم شده است كه از خرج سالش بيشتر ندهيد . ولی اشكال به‏
اين صورت برای مابقی می‏ماند كه اين بودجه كلان را اسلام برای چه مصرفی‏
معين كرده است ؟ ائمه به ما جواب داده‏ا ند كه اصلا معنی اينكه