كه از مجموع آيات آن معلوم است نه طرفدار جنگ است به طور كلی و در هر
شرايطی و نه طرفدار صلح است به طور كلی و در هر شرايطی . در شرايط خاصی‏
پيشنهاد صلح می‏كند و به پيغمبر ( ص ) اصرار و تأكيد می‏كند و به پيغمبر (
ص ) اصرار و تأكيد می‏كند كه از صلح و سلام نترس و مگذر ، و در شرايطی كه‏
معلوم شود طرف خائن است و در همان شرايطی است كه هفته پيش عرض كرديم‏
، می‏گويد با اينها بجنگ .
بعد از اين آيه می‏فرمايد : « يا ايها النبی حرض المؤمنين علی القتال
ای پيغمبر ! اهل ايمان را بر قتال ترغيب و تحريض كن . ممكن است كسی‏
بگويد در اينجا چه تناسبی است ميان مسئله صلح و اينكه می‏گويد مؤمنين را
تحريض بر قتال كن . اين مطلب را بايد برايتان روشن كنم .
از مجموع آيات قرآن و سنت پيغمبر ( ص ) اين مطلب به دست می‏آيد كه‏
مسلمانان و يا لااقل سربازان اسلامی هميشه بايد آمادگی كامل برای جهاد
داشته باشند. در آيات پيش خوانديم: « و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه‏غ .
نمی‏گويد در حال جنگ نيرو تهيه كنيد. می‏گويد نيرو تهيه كنيد. نيرو را قبلا
بايد تهيه كرد . جنگ ممكن است در فاصله پنج روز ضرورتش احساس شود .
نيرو را كه در ظرف پنج روز نمی‏شود تهيه كرد . مهيا بودن و نيرومند بودن‏
را اسلام برای هميشه توصيه می‏كند اما جنگ را در شرايط خاصی . . . ولی بعد
می‏گويد مسلمين را ترغيب كن به جنگيدن و جهاد . روح مسلمان هميشه بايد
آماده جنگ باشد. حديثی از پيغمبر اكرم نقل كرده‏اند كه مضمون عجيبی دارد.
پيغمبر اكرم فرمود : » من لم يغز و لم يحدث نفسه بغزو مات علی شعبه ²