خود تو يا كسی كه از توست " ] نه تنها اهل تشيع روايت كرده‏اند ، اهل‏
تسنن هم به همين شكل روايت كرده‏اند . اگر اختلافی هست ، در رفتن ابوبكر
است . اصل فضيلت هم در اين [ جمله ] است خواه ابوبكر رفته باشد يا
نرفته باشد . و حتی اگر ابوبكر رفته باشد به سفر حج ، فضيلت علی ( ع )
بيشتر ثابت می‏شود ، يعنی با اينكه ابوبكر هست اعلام می‏شود كه او صلاحيت‏
ابلاغ اين سوره را ندارد و تنها كسی كه صلاحيت اينچنين ابلاغ را به مردم‏
دارد ، به نص وحی الهی كسی است كه از پيغمبر است و ميان او و پيغمبر
به هيچ وجه جدايی نيست . اين است كه مسئله ابلاغ سوره برائت به وسيله‏
علی ( ع ) يكی از فضائل بزرگ اميرالمؤمنين است .
رسيديم به مسئله رفتار مسلمين با مشركين . گفتيم اين آيات مشتمل بر
چند مطلب است . يكی اينكه اعلام عمومی عدم تعهد می‏كند از طرف خدا و
پيغمبر برای مشركان ، و به مشركين مدت چهار ماه مهلت می‏دهد كه آزادند
هر جا بخواهند بروند و فكرهای خودشان را بكنند و تصميمهای خودشان را
بگيرند . اتمام حجت می‏كند و با كمال اطمينان به آنها می‏گويد مطمئن باشيد
كه كاری از شما ساخته نيست چون اراده الهی است . مشركی نبايد در اين‏
سرزمين باشد . شما در مقابل خدا نمی‏توانيد كاری انجام بدهيد . خدا را
نمی‏توانيد ناتوان بكنيد . نصيحت است : توبه كنيد ، باز گرديد ، برايتان‏
بهتر است . از اين اعلام عمومی عدم تعهد استثنا می‏كند مشركانی را كه هم‏
پيمان با مؤمنين بوده و پيمان خود را به هيچ وجه نقض نكرده‏اند ، عليه‏
مسلمين اقدامی ننموده و دشمنی از دشمنان مسلمين را تأييد و