ديگر شما را بربايند . پس خدای متعال شما را مأوی داد و با ياری خودش ،
ياری و تأييد و تقويت نمود و شما را از نعمتهای پاكيزه و خوب برخوردار
كرد . همه اينها برای اين است كه شما شاكر و سپاسگزار باشيد .
به طور كلی قرآن كريم همواره كوشش میكند كه اعتماد مسلمين و مؤمنين را
به ايمانشان جلب كند . يعنی میخواهد به آنها بفهماند كه ايمان داشتن و
مسلمان درست و واقعی بودن چه آثار و نتايج خوبی دارد . خيلی كوشش میكند
كه توجه ما را به اين نكته جلب كند ، و هرگز نتايج خوب ايمان و مسلمانی
را تنها محول نمیكند به دنيای ديگر ، و به اصطلاح حواله به نسيه نمیكند كه
به مردم بگويد بياييد چنين عمل كنيد ، زحمات عبادت را تحمل كنيد و
نتيجه ايمانتان را فقط در دنيای ديگر از ما بخواهيد ، بذری است كه
محصولش انحصارا در دنيای ديگر به انسان میرسد . اين يك منطق است ولی
منطق قرآن اين نيست . البته منطق قرآن يك منطق مادی هم نيست كه بگويد
بذری كه اينجا میپاشيد محصولش را همين جا میبريد و استفاده مینماييد .
اينطور نيست كه نظر فقط به منافع مادی ، آن هم در دنيا باشد . به
انسانها ثابت میكند كه در همين دنيا آثار و نتايج خوبی میبريد ، نتايج
آن مختص به آخرت و آن دنيا نيست . لذا میفرمايد : « و اذكروا اذ انتم
قليل ». . . فراموش نكنيد آثار را در دنيا . اينها را ببينيد اعتمادتان
جلب میشود ، اطمينان بيشتری پيدا میكنيد . البته مخاطب ، مسلمانان
آنروزند : خداوند شما مردم را قبل از اينكه به اسلام گرايش و به خدا
ايمان پيدا كنيد ، در آن وقتی
|