است. « و لا تنازعوا »با يكديگر به نزاع و مشاجره بر نخيزيد « فتفشلوا
كه پشت سرش فشل يعنی سستی پيدا میكنيد ، مثل يك بدن كه وقتی تعادلش
به هم میخورد و بيماری پيدا میكند و گلبولهای سفيد خون با ميكروبها
میجنگند ، میبينيد سستی پيدا میكند و قوت و نيروی آن میرود . و وقتی
سستی پيدا كرديد « و تذهب ريحكم »" ريح " در لغت عرب يعنی باد ،
ولی اين كلمه با كلمه " باد " در فارسی خيلی تفاوت دارد يعنی منشأ
خيلی چيزهای ديگر شده است . ما حركت هوا را باد میگوييم و از اين كلمه
، لفظ ديگری نساختهايم ، ولی در زبان عربی از كلمه " ريح " خيلی كلمهها
ساختهاند . كلمه " رايحه " كه به معنی " بو " است از همين جا آمده
چون بو در هوا پخش میشود و به وسيله حركت هوا به انسان میرسد . كما
اينكه روح را هم از همين ماده گرفتهاند . در فارسی كلمه " باد " گاهی
به عنوان كنايه به كار میرود مثل اينكه وقتی میخواهيم بگوييم كسی صاحب
قدرت و شوكت است و كارها در اختيار اوست ، میگوييم باد به پرچم فلانی
میوزد . وقتی هم میخواهيم بگوييم فلانی ديگر قدرتش از بين رفت ، میگوئيم
بادش خالی شد . در اينجا كلمه " ريح " كه به معنی " باد " است ممكن
است كنايه از همان شوكت و قدرت باشد ، يعنی [ اگر با يكديگر اختلاف و
نزاع كنيد ] شوكت و قدرت شما از ميان میرود . و ممكن است از همان
رايحه باشد : بوی شما از ميان میرود . نتيجه هر دو يكی است . پس اين
دستور هم اين است كه با يكديگر منازعه و مشاجره نكنيد كه پشت سرش سستی
و ضعف پيدا میشود و پشت سر ضعف ، آن شوكت و عظمت و قدرت شما از
ميان میرود . بیجهت
|